Home Assistant – HAOS, Docker i inne formy instalacji. Czym się różnią? Wyjaśniamy!

Home Assistant to oprogramowanie open source (o otwartym kodzie), co sprawiło, że przygotowano wiele form jego instalacji. Niestety, to też powoduje, że musimy dokonać pewnego wyboru już na samym początku przygody. Czym różnią się popularne drogi instalacji? Wyjaśniamy!

HAOS, czyli Home Assistant Operating System

Zaczynamy od oficjalnej formy instalacji przygotowanej przez samych twórców tego oprogramowania. Jest to również najprostsza droga zainstalowania Home Assistant.

Home Assistant Operating System (Home Assistant OS) to specjalnie stworzony system operacyjny dla platformy automatyzacji domowej Home Assistant. Zaprojektowany z myślą o stabilności, niezawodności i łatwości obsługi, HA OS pozwala na uruchamianie Home Assistant na dedykowanym sprzęcie (jak Raspberry Pi czy Intel NUC), eliminując potrzebę wykonywania czynności typowo administracyjnych, co czyni go niemalże kompletnym rozwiązaniem typu „plug and play”.

HA OS działa nieco jako rozwiązanie w koncepcji serverless, gdzie dostajemy gotową platformę, a aspektem aktualizacji systemu operacyjnego i jego komponentów zajmują się twórcy Home Assistant. Oczywiście „pod spodem”” nadal pracuje Linux, ale nie musimy uczyć się jego administracji, a wykonywanie aktualizacji i innych czynności ogranicza się do kilku kliknięć w Home Assistant.

HA OS to także dostęp do wtyczek, tzw. addonów. To specjalne, dodatkowe aplikacje idealnie skrojone pod użycie z Home Assistant. Wiele z tych rozwiązań to zaawansowane usługi, które normalnie wymagałyby trudnej konfiguracji, a tutaj działają zaledwie po kilku kliknięciach.

Home Assistant Operating System występuje również w kilku formach – jako pełny system operacyjny instalowany na komputerze, a także jako maszyna wirtualna.

Minusem HAOS jest fakt, że instalacja tego systemu oznacza, że poświęcamy dany sprzęt tylko pod Home Assistant, a instalacja innych aplikacji hostingowych jest utrudniona (za wyjątkiem tych aplikacji, które zainstalujemy za pomocą Addons).

Zalety:

• Idealne rozwiązanie dla osób nieznających Linuksa i niechcących uczyć się go od podstaw.
• Działa na zasadzie Plug&Play.
• Pełna kompatybilność z platformą IoT Home Assistant.
• Bardzo proste w obsłudze Addons.

Wady:

• HAOS nie jest dostępny na każdy sprzęt.
• Instalacja HAOS jako głównego systemu oznacza w pełni poświęcenie danego urządzenia tylko pod Home Assistant (z wykluczeniem niektórych usług dostępnych jako Addons).

Home Assistant Docker

Kolejną, niezwykle popularną formą dystrybucji Home Assistant jest Docker. Czym jest Docker?

Docker to platforma do tworzenia, dystrybucji i uruchamiania aplikacji w lekkich, izolowanych kontenerach, które zawierają wszystkie niezbędne do działania zależności. Dzięki temu aplikacje można łatwo przenosić między różnymi środowiskami, zapewniając spójność i eliminując problemy wynikające z różnic w konfiguracji systemu. Docker także sprawia, że Home Assistant zainstalujemy na niemalże każdym sprzęcie, w zasadzie wszędzie tam, gdzie możemy zainstalować Dockera, również na Mac, Windows, Raspberry Pi czy Orange Pi.

Home Assistant zainstalowany za pomocą Dockera możemy traktować jako kolejną aplikację zainstalowaną na komputerze i obok niej jesteśmy w stanie zainstalować wiele innych, popularnych programów. Ma to jednak też drugą stronę medalu – nie mamy tutaj wygodnych Addons, a wszelkie dodatki musimy instalować ręcznie – tak jak to robiliśmy przy okazji brokera MQTT w poradniku pokazującym łączenie Tasmoty z Home Assistant.

To nie koniec minusów – instalacja za pomocą Dockera wymaga podstawowej wiedzy nie tylko z zakresu administracji systemami Linux, ale też kontenerów i samego Dockera. Ponadto, utrzymanie serwera i jego OS-a w dobrej kondycji również staje się naszym obowiązkiem i to bez prostych kliknięć w interfejsie graficznym, jak to jest w HA OS.

Tak się składa, że na łamach tego bloga pojawił się poradnik tłumaczący jak zainstalować Home Assistant za pomocą Dockera >>tutaj<<.

Zalety:

• Wysoka przenośność – taki kontener z Home Assistant możemy sobie skopiować i natychmiastowo uruchomić na innym sprzęcie z zachowaniem wszystkich ustawień i danych.
• Dostęp na wielu urządzeniach.
• Pełna wolność w instalacji innych usług obok Home Assistant – platformę HA możemy traktować tylko jako kolejną aplikację zainstalowaną w systemie.

Wady:

• Wyjątkowo zaawansowane rozwiązanie, wymaga wiedzy z zakresu Linux, kontenerów i Dockera.
• Administracja i utrzymanie stoi w pełni po stronie użytkownika.
• Brak Addons.

Home Assistant Snap

Wersja pochodząca ze sklepu z aplikacjami Snapcraft nie jest zbyt popularna, ale uważam, że niezasłużenie, ponieważ jest bardzo prosta w instalacji, o czym za moment.

Snapcraft to narzędzie stworzone przez firmę Canonical, które pozwala na tworzenie, publikowanie i instalowanie pakietów typu snap w systemie Linux. Pakiety snap działają w izolacji od systemu, co ułatwia zarządzanie zależnościami oraz zapewnia bezpieczeństwo i spójność aplikacji na różnych dystrybucjach Linuxa. Snapy możemy porównać do Dockera i jego kontenerów, ale instalacja tych pakietów jest znacznie prostsza.

Proces zainstalowania Home Assistant za pomocą Snap wymaga wpisania tylko jednej komendy w terminalu, a przynajmniej tak jest w systemach Ubuntu, gdzie ten menedżer pakietów jest dostępny na start. To naprawdę spore ułatwienie. A warto dodać, że Ubuntu jest niezwykle popularne (również wersji Server), co sprawia, że Home Assistant jako Snap jest dostępny na wielu różnych urządzeniach, w tym Orange Pi, Raspberry Pi czy komputery typu Mini PC.

Czy są więc jakieś wady? Tak, wersja Snap jest wydawana przez niezależnego dewelopera i tym samym jest rzadziej aktualizowana. Na moment pisania tego artykułu najnowszą odsłoną jest Home Assistant 2024.8, czyli wydanie sierpniowe.

Warto dodać, że już opisywaliśmy instalację Home Assistant za pomocą Snap >>tutaj<<.

Zalety:

• Prostota instalacji i (w razie potrzeby) przenoszenia.
• Prosty w obsłudze menedżer pakietów.
• Traktowanie Home Assistant jako kolejnej aplikacji w systemie.

Wady:

• Rzadko wybierana forma instalacji, przez co istnieje mniej dedykowanych poradników w sieci.
• Rzadziej aktualizowana odsłona Home Assistanta, nowsze wydania są publikowane ze sporym opóźnieniem.
• Brak Addons.
• Potrzeba ręcznej administracji i utrzymania systemu operacyjnego.

Home Assistant Yunohost

YunoHost to platforma do samodzielnego hostowania aplikacji internetowych, która upraszcza instalację, zarządzanie i konfigurację serwera, czyniąc je dostępnymi dla mniej zaawansowanych technicznie użytkowników. Dzięki interfejsowi graficznemu i automatyzacji zadań, YunoHost umożliwia łatwe zarządzanie swoim serwerem i aplikacjami.

Podobnie jak w Snap i Docker, tak i w Yunohost Home Assistant jest aplikacją jedną z wielu. Ponadto, jest często i regularnie aktualizowana, a wbudowana funkcja backupów znacznie ułatwia zarządzanie. Mało tego, unikatowa dla Yunohost funkcja automatycznej publikacji aplikacji w sieci sprawia, że od razu mamy rozwiązany problem zdalnego dostępu.

Również i aktualizowanie samego systemu jest bardzo proste i wygodne, a twórcy Yunohost sami zadbali o wiele ważnych czynności administracyjnych i ułatwili nam zarządzanie.

Niestety, nie jest to również rozwiązanie idealne. Jeśli dana osoba chce hostować tylko Home Assistant, to uprzednio jest zmuszona zainstalować pełnoprawny system operacyjny dedykowany pod hosting różnych usług sieciowych. Ponadto, brakuje również funkcji Addons, która znacznie ułatwia doinstalowanie dodatków do Home Assistanta.

Zalety:

• Prosta instalacja Home Assistanta.
• Łatwe zarządzanie systemem.
• Wygodny dostęp do innych aplikacji hostingowych.
• Uproszczona konfiguracja dostępu zdalnego.

Wady:

• Jest to dedykowana platforma do hostingu, której instalacja tylko pod Home Assistant może się wydawać niepotrzebna i obciążająca.
• Brak Addons.

Podsumowanie

Instalacja Home Assistant może przebiegać na różne sposoby, dostosowane do zróżnicowanych potrzeb użytkowników i ich infrastruktury. Dla osób szukających prostego, samodzielnego rozwiązania idealny będzie Home Assistant OS, który działa jako kompletny system operacyjny na dedykowanych urządzeniach. Użytkownicy bardziej zaawansowani, chcący zintegrować Home Assistant z innymi aplikacjami, mogą skorzystać z Home Assistant Container, który uruchamia platformę w kontenerze Docker. Należy też pamiętać o wersjach Snap i Yunohost, które również mają swoje zalety. Każda z metod oferuje różne możliwości i poziomy kontroli, co pozwala na elastyczne dostosowanie Home Assistant do indywidualnych potrzeb.

Kup sprzęt współpracujący z Home Assistant w sklepie TECHWISH!

Kategoria: Jak to działa